Ben de isterdim aşk şiiri yazmayı
ama fukaranın derdi para.
Sevecek, içinde var
ama fırsat kalmıyor geçim derdinden.
Masrafı göz korkutuyor yeni bir aşkın.
Zaten kapkara mazot zamlarından sevginin saflığı.
Petrole bulanmış bir deniz kuşu gibi midemdeki
kelebekler.
Bıraksan uçup gidecek.
Bıraksalar her şeyi seveceğim.
Vatanı, milleti, kaptanı, seyyar satıcıyı filan.
Ama sever gibi yapıp cüzdanımı tırnaklama derdinde
yoldaki seyyar satıcı bile.
Hadi anlat aşkı seni şair bozuntusu.
Anlat, hayallerinin molozlarında
elinde 3 taksitli tekila sunrise;
gösterişsiz bir hayatın insta profiline gömülmüş,
borç içinde güneşlenen
holivudvari cesetler ordusuna.
Anlat onlara eski aşkların saflığını.
dürüstlükten
sadelikten
yar için duyulan sebepsiz endişeden
bahset.
bir bebeği sever gibi üzerine titremekten
gözünü kapatınca gözkapaklarında
dönüp duran soyut filmden filan…
Bak nasıl siktiri çekiyorlar
“En iyisini biz biliriz!” deyip.
Ben de aşk şiiri yazmak isterdim.
Ama kafam çok büyük aşk için.
Profil çerçevesinden taşıyor sürekli.
Aklım başka yerlere kayıyor.
Hem anlayamıyorum o hissi.
Van nayt stand
tek gecelik bir direnişse
bu okuduğun da bir aşk şiiridir.
Antisi filan yok.
Dümdüz şiir.
Yopyoz yar
Fakbadi yo!
Ben de aşk şiiri yazmak isterdim.
Yere göğe sığmayan,
beyaz bir güvercinin kanadında titreyen.
ve arı bir çocuğun düşleri kadar…
Ama niyeyse aklımda sürekli ‘Fatiha’ dönüyor
Modern zamanın ruhuna armağan ettiğim.
/22806
Sylvan Clownson.
Yorumlar
Yorum Gönder